BUHUR

 

Latince Adı: Liquidambar Orientalis

Diğer İsimleri: Karagünlük,Sığala, Buhur, Mia.

Buhur (Karagünlük-Liquidambar Orientalis)

Özellikleri :15-20 metre yüksekliğinde, çınar görünümlü bir ağaçtır.

Yetiştiği Yerler : Karagünlük ağacının anavatanı Güneybatı Anadolu'dur. Hatta hemen hemen yalnızca Muğla ilimizde yetişir. Dünyada da kara günlüğe nadir olarak rastlanmaktadır. Rodos ve Suriye'de bulunduğu bildirilmektedir

.

Kullanılışı : Mart ve Ekim ayları arasında ağacın gövdesine bıçaklarla uzunlamasına yaralar açılır. Bu yaralar 15-20 günlük aralarla tazelenir. 3-4 yara yapıldıktan sonra sığala yağı veya mia denilen balsam gövde üzerinde oluşmaya başlar. Balsam oluştuktan sonra özel aletlerle kazınarak alınır. Yabancı maddelerden arındırılmak için suyla kaynatılır, balsam dibe çöker, su alınarak sığala yağı elde edilmiş olur. Su üzerinde kalan kabuklar sıkıca kıl torbalar içine doldurulup sıkılır. Torbalarda kalan bu ağaç kabukları buhur veya günlük adım alır ve yakıldığında saldıkları kendilerine mahsus kokuları sebebi ile, tütsü olarak kullanılır. Sığala yağı da ilaç olarak ve parfümerisanayiinde koku tespit edici olarak kullanılır. İlgi çekici bir bilgi de eski mısırlıların mumya hazırlarken bu yağdan faydalanmış olmalarıdır.

 

İçeriği : Sığala yağı içinde styral denilen uçucu yağ vanilin, reçine, cimnamik asid, styracin ve storecin

maddeleri bulunmaktadır.

Bölgesi : Ormanlık Alan, Dağlık Bölgeler

Yetiştiği Aylar : Mart,Nisan

 

Tıbbi Etkisi : Sığala yağı haricen iyi bir mikrop öldürücüdür. Bilhassa uyuz, bit, mantar gibi deri hastalıklarında sürmek suretiyle tüketilir. Dahilen kullanılırsa göğsü yumuşatır ve balgam söktürür. Dahilen kullanımda sığala yağı günde 3 kez 1 çay kaşığı içilir.